Apenkooien

2013
Dit spel is oorspronkelijk gespeeld op de basisschool.
Op de lagere school speel je dit spel om meer zelfvertrouwen te bereiken.
Ik nodigde een aantal studenten en docenten van een prestigieuze kunstacademie om dit spel samen met mij  te gaan spelen in een van onze klaslokalen. Vraag​​: sta jij jezelf toe om te spelen? Sta jij jezelf toe om werkelijk je te gaan gedragen als een aap? Waardeer je het om het te spelen? Of is "spelen"  iets dat we iets meer serieus moeten nemen?

Is het eigenlijk nog wel toegestaan ​​om te spelen?

Kan jij het jezelf toestaan om in dit spel te spelen wanneer je het wilt hebben over "serieuzere kunstwerken?"

speeddate

2013
Ik heb gemerkt dat er een andere aandacht voor het werk in een tentoonstelling ontstaat tijdens een officiële opening.
Maar al te vaak hebben bezoekers tijdens een officiële opening meer de neiging om meer oog voor de andere bezoekers te koesterendan voor de kunstwerken  die er worden getoond.
Perssoonlijk  vind ik deze sociale interacties vaak behoorlijk oppervlakkig en onhandig.
Ik vroeg me af of ik zelf iets met deze vervelende struktuur kon beginnen.
Ik ging me afvragen of het mogelijk was om elkaar op een andere manier op een opening te ontmoeten.
Hoe diep kan voor mij werkelijk een gesprek gaan wanneer ik iemand ontmoet tijdenseen opening?
Is het mogelijk om een prive-gesprek te hebben tijdens een zogeheten kunsttentoonstelling?
Of is het mogelijk om nieuwe mensen op een geheel eigen wijze te ontmoeten tijdens de opening van een tentoonstelling?
Ik heb het uitgeprobeerd om  mensen op een geheel nieuwe manier te gaan ontmoeten. Iets te gaan doen waarmee mensen elkaar leren kennen die elkaar andes waarschijnlijk nooit ontmoet zouden hebben ontmoet.
Ik nodigen bezoekers uit om deel te nemen ub een soeeddate evenement met behulp van vragen die ik preparex voor de gelegenheid.
Door het openen van een dialoog via persoonlijke vragen, heb ik geprobeerd om erachter te komen of de tentoonstelling een platform kan zijn  om verschillende sociale interacties van start te kunnen laten gaan.
Iets dat dan tegelijkertijd de verdiende aandacht voor het werk tijdens de officiële opening zou kunnen geven.

Net als ik

2014
Voor de (meeste) van de tentoonstellende kunstenaars is  deze tentoonstelling de 1e keer om werk te tonen aan meer dan 500 bezoekers in 1 keer.
Inclusief bezoekers van buiten vrienden, famely en medestudent cirkels.
Dit feit zorgde voor veel nervositeit onder de exposerende kunstenaar, die daarmee gelijk begon te twijfelen aan hun werk. Ik wilde een vorm geven aan deze kracht van het publiek.

Hun aanwezigheid en mening, gemarkeerd in een populier teken iedereen begrijpt, invloed op de uitstraling van de hele tentoonstelling.
Maar niet alleen het uiterlijk werd getroffen, het tentoonstellen van kunstenaar kregen allebei blij en zei over het bedrag van de stijging of de daling zij bij het publiek ontvangen.